Danıştay: TÜİK’teki 4/C’li, katma ödemeden yararlanamaz

Danıştay 11. Dairesi, TÜİK’te 4/C statüsünde etkin geçici personelin, 375’e göre ödenen melfuf ödemeden faydalanamayacağına değişmeyen verdi.

Malatya’de yaşanan olayda, TÜİK’te müteharrik ayrımsız 4/C’li, memurlara sunulan ekleme ödemenin kendisine de ödenmesini kâm etmiş, kurumun verdiği menfi cevap konusunda birlikte sevgili açmıştır.

Açılan davada hem dalavere mahkemesi hem da toprak idare mahkemesi, 4/C’li personel lehine değişmeyen vermiş ve ilişik ödemeden yararlanması gerektiğini kararlaştırmıştır.

Ancak Danıştay Başsavcılığı sunulan kararın kanuna karşıt olduğu istemiyle, temyizen incelenerek bozulmasını irade etmiştir.

Danıştay 11. Dairesi yaptığı incelemede, 375 sınırlanmış KHK’birlikte düz kayran melfuf ödemenin 4/C’li personele ödenemeyeceğine değişmeyen vermiştir.

Danıştay 12. Dairesi, esenlik personelinin döner sermaye ödemesinden yararlanıp yararlanamayacağına ait kendisine, 2014 yılında verdiği kararda, uluslararası sözleşmelere atıfla, 4/C’li personelin üstelik 209 az Kanuna göre verilen döner ödemesinden yararlanması gerektiğini belirtmişti. O değişmeyen amacıyla tıklayınız.

İŞTE DANIŞAY KARARI

Danıştay Onbirinci Kat Başkanlığından:

Asıl No: 2016/5726

Değişmeyen No: 2016/4572

Yasa Yararına Temyiz Eden: Danıştay Başsavcılığı

Davacı : Kasıt Arslan

Vekili_____ : İstiklal Mah. Martir Gönüllü Koçyiğit Sok. Il Arkası

Fedaş Yanı İntaş Plaza Hatim: 2 No: 3 Battalgazi/MALATYA

Müddeialeyh : Türkiye İstatistik Kurumu Başkanlığı

KAPAT X

Kerem Mah. Necatibey Cad. No:114 Çankaya/ANKARA

İstemin Özeti: Malatya Havza İdare Mahkemesinin 29.01.2016 tarih ve E:2016/l 70; K:2016/132 az kararının; Danıştay Başsavcılığı marifetiyle, 2577 basit İdari Yargı Usulü Kanunu’nun 51. maddesi gereğince yasa yararına temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

Danıştay Başsavcısı: Halil Yılmayan

Düşüncesi: Türkiye İstatistik Kurumu Malatya Toprak Müdürlüğünde 657 sınırlanmış Devlet Memurları Kanununun 4/C maddesi kapsamında “geçici personel” statüsünde istihdam edilen davacının, 375 sayılı “657 Basit Ululuk Memurları Kanunu, 926 Sınırlanmış Türk Silahlı Kuvvetleri Personel Kanunu, 2802 Dar Hakimler ve Savcılar Kanunu, 2914 Dar Yükseköğretim Personel Kanunu, 5434 Çevrilmiş T.C. Tekaüt Sandığı Kanunu İle Gayrı Bazı Yasa ve Yasa Hükmünde Kararnamelerde Başkalık Yapılması, Kerem Memurları ve Farklı Amme Görevlilerine Memurluk Taban Aylığı ve Kıdem Aylığı İle Ilişik Tazminat Ödenmesi Hakkında Yasa Hükmünde Kararname”nin Eklenmiş 9’uncu maddesinde düzenlenen ilişik ödemeden yararlandırılması yolundaki talebinin reddine dayalı işlemin iptali istemiyle açtığı davada; 657 sayılı Kanunun 4/C maddesi kapsamında istihdam edilen personelin tayin şekli değişik dahi olsa, birincil ve daima amme hizmetini ödeme ile görevlendirilen bu kapsamdaki personelin vazifeli statüsünde olduklarının ve 657 az Kanuna bakarak aylık aldıklarının kabulü gerektiğinden, memurlara maruf erkek haklarından yararlandırılmalarının hakkaniyete akla yatkın olacağı gerekçesiyle, dava konusu işlemin iptali ve tazmin isteminin kabulüne dayalı Malatya İdare Mahkemesince sunulan 15.05.2015 periyot ve E:2015/297; K:2015/762 çevrilmiş kararına vaki itirazın reddi yolundaki Malatya Kesim İdare Mahkemesinin 12.11.2015 zaman ve E:2015/1780; K:2015/1628 az kararının düzeltilmesi istemiyle yapılan başvuruyu reddeden Malatya Havza İdare Mahkemesinin 29.01,2016 dönme ve E:2016/170; K:2016/132 mahdut kararının, kanun yararına bozulması istemiyle Danıştay Başsavcılığını bilgilendiren dilekçe üzerine laf incelendi:

657 az Kanunun 4’üncü maddesinde, kamu hizmetlerinin memurlar, sözleşmeli personel, geçici personel ve işçiler yoluyla görüleceği müstahkem, maddenin (C) fıkrasında geçici personel, “aynı yıldan beş altı mütemadi veya sezonluk hizmet olduğuna Izzet Personel Başkanlığının ve Maliye Bakanlığının görüşlerine dayanılarak Bakanlar Kurulunca değişmeyen verilen görevlerde ve belirtilen ecir ve skor sınırları ortamında konvansiyon ile çalıştırılan ve iştirakçi sayılmayan kimseler” yerine tanımlanmıştır. Anayasa Mahkemesinin, 30.03.2011 dönüş ve E:2010/46; K:2011/60 mahdut kararında bile; arızi personel statüsünün, muhtemelen ayrımsız nitelik gerektirmeyen, artık bedensel çalışmalara vakar veren, çıban ve bitişi muhtemelen olan, sürekli işlerde çalışmayı öngördüğü; bu personelin, dümen ile yaptıkları bir inikat gereğince idare için belli bir hareket fail hayat konumunda olduğu ve yaptıkları işin, geçici yahut mevsimlik olup, asli ve daim görevlerden dahi sayılmayacağı; bu nedenle eğreti personelin; Kanunuesasi’nın 128’inci maddesi kapsamında belirtilen memur ve gayrı kamu görevlileri kavramı dışında kalan, ittifak ile çalıştırılan, iştirakçi üstelik olmayan, kendine özgü istisnai tıpkı istihdam türü olduğu; … bu istihdam türü göre çalıştırılacak kişilerin sayısının ihtiyaca ve kazançlı koşullara bakarak her ahit değişebilecek nitelikte olması, yapılan işin niteliği ve süresine göre ödenecek ecir ve geçim şartlarının dahi farklılık arzettiğı gözetildiğinde, Kabine tarafından belirlenecek olan hususların kanun ile yapılamayacak kadar teknik ayrıntıları içerdiği;…ayrıntı ve eksperlik mucip konuların düzenlenmesinin Bakanlar Kurulu’na bırakılmasının dahi, yasama yetkisinin devri niteliğinde olmadığı belirtilmiştir.

Öte yandan; 657 basit Kanunun 1 ‘inci maddesinin bir numara fıkrasında, bu Kanunun, Genel ve Munzam Bütçeli Kurumlar, İl Hususi İdareleri, Belediyeler, İl Özel İdareleri ve Belediyelerin kurdukları birlikler ile bunlara kapalı döner sermaye sermayeli kuruluşlarda, kanunlarla kurulan fonlarda, kefalet sandıklarında veya Beden Terbiyesi Havza Müdürlüklerinde etkin memurlar karşı uygulanacağı; ikinci fıkrasında, sözleşmeli ve geçici personel üzerine bu Kanunda belirtilen Hususi hükümlerin uygulanacağı; 2’nci maddesinde ise, bu Kanunun, Şevket memurlarının hizmet şartlarını, niteliklerini, atanma ve yetiştirilmelerini, gürlük ve yükselmelerini, ödev, doğruluk, zor ve sorumluluklarını, aylıklarını ve ödeneklerini ve farklı şahıs işlerini düzenlediği, hükme bağlanmıştır. Bir Kanunun “Mali Ahkâm” başlıklı V’nci Kısmında kayran kayran 146’ncı maddesinde ise, bu Kanunun bir numara maddesinin bir numara fıkrası kapsamına giren memurların mahiye, sevap, tahsisat, hizmetle ait gelişigüzel zümre ödeme ve bunların biçim ve şartları bakımından bu Kanundaki hükümlere, tıpkı maddenin ikinci fıkrası kapsamına giren memurların hususi kanunlardaki hükümlere tabi oldukları; “Deyimler” antetli 147’nci maddesinin (A) bendinde, bu Kanunda geçen “Mahiye” deyiminin, bu Kanuna tabi kurumlarda görevlendirilen memurlara hizmetlerinin karşılığında, kadroya dayanılarak kamer itibariyle ödenen parayı; (C) bendinde üstelik “Yevmiye” deyiminin, 4 üncü maddenin (C) ve (D) bentleri uyarınca çalıştırılan personele ödenen parayı, ifade ettiği hâkimiyet altına alınmıştır,

Statüsü, çalıştırılma amacı ve süresi, hak ve yükümlülükleri Fehamet memurlarından ayrımlılık arzeden arızi personelin 375 az Yasa Mesabesinde Kararnamenin Ek 9’uncu maddesinde planlı ilişik ödemeden yararlandırılıp yararlandırılamayacağı hususuna gelince:

375 az Yasa Hükmünde Kararname’ye 11/10/2011 devir ve 666 basit Kanun Mesabesinde Kararname ile eklenen Ilişik 9’uncu maddenin bir numara fıkrasında, aylıklarını 657 sayılı Celal Memurları Kanunu ile 2914 çevrilmiş Yükseköğretim Personel Kanununa bakarak almakta olan personele, 399 az Kanun Hükmünde Kararnameye bitik (II) çevrilmiş Cetvele karışma pozisyonlarda istihdam edilen kontratlı personele, subay, kontratlı subay, gedikli, sözleşmeli gedikli, kontratlı subay ve astsubay adayları ile uzman bitirmiş ve eksper erbaşlara, mali haklar kapsamında yapılan gelişigüzel türlü ödemeler dahil, almakta oldukları toplam ödeme tutarı dikkate kırılmak yoluyla ayrımsız yahut benzer grup ve görevlerde bulunan personel arasındaki ücret dengesini tedarik etmek amacıyla, genişlik efdal Mehabet memuru aylığına (ek emare karışma), fena (I) sayılı Cetvelde saha düzlük ekip ve görev unvanlarına karşılık mevrut oranların uygulanması suretiyle hesaplanan tutarda ekleme ifa yapılacağı hükme bağlanmış, Kararname eki (I) SAYILI CETVEL’dahi de, aylıklarını 657 dar Mehabet Memurları Kanununa göre alanlar; aylıklarını 926 mahdut Türk Silahlı Kuvvetleri Personel Kanunu, 3269 basit Bilirkişi Erbaş Kanunu ve 3466 az Ehlivukuf Uyanık Kanununa Göre Alanlar; aylıklarını 2914 dar Yükseköğretim Personel Kanununa Göre Alanlar ve 399 sınırlanmış Yasa Hükmünde Kararname eki (II) az cetvele dahil pozisyonlarda istihdam edilen kontratlı personel (527 dar Kanun Mesabesinde Kararnamenin 31 inci maddesine bakarak ücretleri belirlenen kontratlı personel dahil) başlıkları altında “Kadro” ve “Görev Unvanı”na göre mülhak ifa oranları belirlenmiştir.

375 çevrilmiş Yasa Hükmünde Kararnamenin Katma 9’uncu maddesinde, 657 basit Kanunun l’inci maddesinin bir numara fıkrası kapsamında kalkmak kaydıyla, tıpkısı yahut benzer ekip ve görevlerde mevcut devlet memurları arasındaki sevap dengesini nail olmak amacıyla, ekli cetvelde tamlanan takım ve görev unvanlarına karşılık gelen oranda ilişik ödeme öngörüldüğü ve mülhak ödemeye ilgilendiren düzenlemenin amacı ve hesaplanma biçimi dikkate alındığında, eğreti personel statüsünde istihdam edilenlerin Ek 9’uncu madde kapsamında değerlendirilmesine olanak bulunmamaktadır.

Seçme ne kadar; Danıştay Onikinci Dairesince, 4/C kapsamında çalıştırılan personelin, sözleşmede kararlaştırılmamış olsa de “çok çalışma ücreti” ve “döner kebap katma ödemeleri”nden yararlandırılmasına “yontu” bağlamında hukuki tıpkı engel bulunmadığı amacında bırakılmış kararlar mevcut ise birlikte, anılan ödemelerin 375 mahdut Kanun Hükmünde Kararnamede öngörülen ilişik ödemeden misyon ve durum itibarıyla değişik olmaları karşısında, bu bap varılan sonucu etkiler nitelikte görülmemiştir.

Açıklayan nedenlerle, Malatya Mıntıka İdare Mahkemesinin 29.01.2016 devir ve E:2016/170; K:2016/132 sınırlanmış kararının, 2577 sayılı Yasanın 51’inci maddesi mucibince yürürlükteki hukuka marjinal sonucu anlatım ettiğinden, kanun yararına bozulmasının uygun olacağı düşünülmektedir.

Danıştay Araştırma Hakimi: Cumhur Öztürk

Düşüncesi: 375 sınırlanmış Yasa Hükmünde Kararnamenin Mülhak-9. maddesinde, 657 mahdut Oran Memurları Kanununun 1. maddesinin bir numara fıkrası kapsamında kalkmak kaydıyla, aynı yahut analog ekip ve görevlerde bulunan ihtişam memurları arasındaki sevap dengesini nail olmak için, kötü cetvelde tamlanan kol ve görev unvanlarına denk gelen oranda ek ifa öngörüldüğü ve munzam ödemeye ilgili düzenlemenin amacı ve hesaplanma biçimi dikkate alındığında, arızi personel statüsünde istihdam edilenlerin Munzam 9. husus kapsamında değerlendirilmesine olanak bulunmamaktadır.

Açıklanan nedenlerle, Danıştay Başsavcılığının yasa yararına temyiz isteminin kabulü ile Malatya Havza İdare Mahkemesince verilen kararın, yürürlükteki hukuka aykırı bulunması dolayısıyla, 2577 çevrilmiş İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 51. maddesi gereğince hükmün sonuçlarına canlı olmamak amacıyla yasa yararına bozulması gerektiği düşünülmüştür.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Hüküm veren Danıştay Onbirinci Dairesince, Malatya Toprak İdare Mahkemesinin 29.01.2016 devir ve E:2016/170; K:2016/132 basit kararının Danıştay Başsavcılığı vasıtasıyla, kanun yararına temyizen incelenerek bozulmasının istenilmesi üzerine işin gereği görüşüldü:

Dosyanın incelenmesinden, Türkiye İstatistik Kurumu Malatya Kesim Müdürlüğünde 657 dar Ihtişam Memurları Kanunu’nun 4ZC maddesi kapsamında geçici personel adına fariza fail müddei yoluyla, 375 sayılı Kanun Hükmünde Kararname’nin Ilişik 9. maddesinde düzenlenen ekleme ödemeden yararlandırılması talebiyle yapılan başvurunun reddine ilişik işlemin iptali ile yoksun kalman melfuf ifa tutarının yasal faiziyle alay malay ödenmesine değişmeyen verilmesi istemiyle açılan davada; Malatya İdare Mahkemesi Hakimliğince, atanma şekli gayrı memurlara göre farklı olmakla birlikte, asli ve sürekli bir kamu hizmeti görmekle görevlendirilen ve Yasa’nın 4ZC maddesi kapsamında antant ile istihdam edilen personelin, 657 basit Çap Memurları Kanunu’nun 4. maddesinde öngörülen istihdam şekli içinde görevli statüsünde olduklarının ve 657 çevrilmiş Izzet Memurları Kanunu’na göre maaş ödemesi yapıldığının kabulü ile memurlara maruf nefer haklarından yararlandırılmalarının hakkaniyete akla yatkın olacağından bahisle davacının, 375 basit Kanun Mesabesinde Kararname’nin Katma 9. maddesi kapsamında ödenen ekleme ödemelerden yararlandırılması gerekirken, suratsız yönde yapı edilen işlemde hukuka uygunluk bulunmadığı gerekçesiyle iptaline; yoksun kalman ek ifa tutarının kanuni faiziyle alay malay davacıya ödenmesine değişmeyen verildiği; bu karara cebin yapılan itiraz isteminin reddedilerek kararının onandığı ve değişmeyen düzelti aşamasından üstelik geçerek mezkûr kararın kesinleştiği anlaşılmaktadır.

Danıştay Başsavcılığı, Malatya Bölge İdare Mahkemesi kararının; yürürlükteki hukuka çapraz aynı sonucu ifade etmesi nedeniyle 2577 dar İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 51. maddesi göre yasa yararına temyizen incelenerek, bozulmasını istemektedir.

2577 sınırlanmış İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun “Kanun yararına temyiz” başlıklı 51. maddesinde, kesim dümen mahkemesi kararları ile hile ve rüşvet mahkemelerince ve Danıştayca evvel paye mahkemesi olarak verilip, temyiz incelemesinden geçmeden kesinleşmiş kâin kararlardan niteliği bakımından yürürlükteki hukuka ters tıpkısı sonucu tabir edenlerin, ilgilendiren bakanlıkların göstereceği lüzumlu üzerine veya kendinden Başsavcı marifetiyle kanun yararına temyiz olunabileceği, temyiz isteği durumunda görüldüğü takdirde kararın kanun yararına bozulacağı, bu fesih kararının henüz ilk mukannen olan duruşma veya Danıştay kararının türel sonuçlarını ortadan kaldırmayacağı, tağyir kararının aynı örneğinin ilişik bakanlığa gönderileceği ve Resmi Gazete’üstelik yayımlanacağı kuralına meydan verilmiştir.

657 sınırlanmış Çap Memurları Kanunu’nun 4. maddesinde, amme hizmetlerinin memurlar, kontratlı personel, geçici personel ve işçiler yoluyla görüleceği marke; maddenin (A) fıkrasında vazifeli, (B) fıkrasında kontratlı personel, (C) fıkrasında arızi personel, (D) fıkrasında ise İşçi tanımlanmıştır. Mezkûr Kanun’un 5. maddesinde bile, bu Yasa’a tabi kurumların, bu dört istihdam şekli dışında personel çalıştıramayacağı belirtilmiştir. Eğreti personelin tanımlandığı 4/C maddesinde, tıpkı yıldan az mütemadi veya sezonluk bakım olduğuna Fehamet Personel Başkanlığının ve Maliye Bakanlığının görüşlerine dayanılarak Bakanlar Kurulunca değişmeyen verilen görevlerde ve tamlanan ücret ve adet sınırları içinde sözleşme ile çalıştırılan ve işçi sayılmayan kimselerin eğreti personel olduğu belirtilmiştir.

Dökme kaide ile kamuda istihdam şekillerinden olan eğreti personel statüsünün tanımı yapılarak, Izzet Personel Başkanlığı ve Maliye Bakanlığının görüşlerine dayanılarak hangi işlerin bire bir yıldan beş altı devamlı veya sezonluk olduğu, bu personelin sayısı, ödenecek ücret ve uyuşma şartlarını belirleme yetkisi Bakanlar Kuruluna bırakılmaktadır.

Geçici personel statüsü, belli aynı vasıf gerektirmeyen, daha çok bedensel çalışmalara vakar veren, sarrafiye ve bitişi belli olan, sürekli işlerde çalışmayı öngörmektedir. Bu personel, dümen ile yaptıkları uyuşma mucibince dümen üzere mukannen tıpkısı iş eden güç konumundadır ve yaptıkları hisse senedi, eğreti veya sezonluk olup, birincil ve daim görevlerden bile sayılmamaktadır. Bu nedenle arızi personel, Anayasanın 128. maddesi kapsamında tamlanan memur ve özge amme görevlileri kavramı dışında kalan, geçim ile çalıştırılan, iştirakçi dahi olmayan, kendine özgü istisnai bire bir istihdam türüdür.

parlamento, memur ve özge kamu görevlileri ile bunların dışında çalışanlarla ilişik kendisine, Esas’da belirlenen kurallara sınırlı eğlenmek, türe, gerçek ve amme menfaati ölçütlerini meşgul olmak koşuluyla düzenleme ika yetkisine sahiptir.

Geçici ve mevsimsel işlerin neler olduğunun belirlenmesi ülkedeki konuşu gelişmelere ve koşullara bağlı olup, bunların Yasa’bile tek tek belirtilmesi türlü değildir. Ayrıca, bu istihdam türü uyarınca çalıştırılacak kişilerin sayısının ihtiyaca ve ekonomik koşullara bakarak temas ant değişebilecek nitelikte olması, yapılan işin niteliği ve süresine bakarak ödenecek ecir ve antant şartlarında da ayrımlılık gösterecektir,

657 sınırlanmış Kerem Memurları Kanunu’nun 1. maddesinin bir numara fıkrasında, bu Yasa’un, Umumi ve Katma Bütçeli Kurumlar, İl Hususi İdareleri, Belediyeler, İl Özel İdareleri ve Belediyelerin kurdukları birlikler ile bunlara ilişkin döner sermaye sermayeli kuruluşlarda, kanunlarla kurulan fonlarda, kefillik sandıklarında yahut Beden Eğitimi Mıntıka Müdürlüklerinde müteharrik memurin üzerine uygulanacağı; ikinci fıkrasında, kontratlı ve eğreti personel karşı bu Kanunda tamlanan özel hükümlerin uygulanacağı; 2. maddesinde ise, bu Kanunun, Fehamet memurlarının hizmet şartlarını, niteliklerini, atanma ve yetiştirilmelerini, mutluluk ve yükselmelerini, ödev, adalet, zor ve sorumluluklarını, aylıklarını ve ödeneklerini ve farklı nüfus işlerini düzenlediği belirtilmiştir.

Benzeri Yasa’un 146. maddesinde ise, bu Yasa’un bir numara maddesinin bir numara fıkrası kapsamına giren memurların mahiye, sevap, mukabele, hizmetle ilişkin temas çeşit ifa ve bunların suret ve şartlan itibarıyla bu Kanundaki hükümlere, benzeri maddenin ikinci fıkrası kapsamına giren memurların hususi kanunlardaki hükümlere tabi oldukları; 147. maddesinin (A) bendinde, bu Kanunda geçen “Aylık” deyiminin, bu Kanuna tabi kuramlarda görevlendirilen memurlara hizmetlerinin karşılığında, kadroya dayanılarak ay itibarıyla ödenen parayı; (C) bendinde, “Yevmiye” deyiminin, 4. maddenin (C) ve (D) bentleri layıkıyla çalıştırılan personele ödenen parayı ifade edeceği kurala bağlanmıştır.

Mahsus ayrımsız asıl gerektirmeyen, daha çok bedenî çalışmalara ciddilik verilerek yapılan, temel ve bitişi muhtemelen sürekli işlerde çalışmanın öngörüldüğü, yaptıkları işin arızi yahut mevsimsel olması nedeniyle asli ve daima fariza niteliğinde olmaması nedeniyle Celal memurlarından ayrımlılık arzeden geçici personelin, 375 sayılı Yasa Mesabesinde Karamame’nin Ek 9. maddesi ile planlı ek ödemeden yararlandırılıp yararlandırılamayacağının çözümlenmesine gelince:

375 sınırlanmış Yasa Hükmünde Kararname’ye 11.10.2011 zaman ve 666 basit Kanun Mesabesinde Kararname ile eklenen Melfuf 9. maddenin birinci fıkrasında, aylıklarını 657 dar Heybet Memurları Kanunu ile 2914 sınırlanmış Yükseköğretim Personel Kanunu’na bakarak almakta olan personele, 399 sayılı Yasa Hükmünde Kararnameye ekli (II) az Cetvele karışma pozisyonlarda istihdam edilen kontratlı personele, subay, sözleşmeli subay, astsubay, kontratlı gedikli, kontratlı subay ve astsubay adayları ile bilirkişi jandarma ve ehlivukuf erbaşlara, mali haklar kapsamında yapılan seçkin tip ödemeler karışma almakta oldukları hep ödeme tutarı dikkate darılmak aracılığıyla benzeri yahut benzer kol ve görevlerde mevcut personel arasındaki sevap dengesini nail olmak amacıyla, yeryüzü erdemli Büyüklük memuru aylığına (mülhak ses seda dahil), ekli (I) mahdut Cetvelde yer düz kol ve fariza unvanlarına eşit mevrut oranların uygulanması vasıtasıyla hesaplanan tutarda melfuf ifa yapılacağı kurala bağlanmış, Kararname eki (I) Basit Cetvelde birlikte, aylıklarını 657 sınırlanmış Cesamet Memurları Kanunu’na Bakarak Alanlar; aylıklarını 926 az Türk Silahlı Kuvvetleri Personel Kanunu, 3269 çevrilmiş Bilirkişi Erbaş Kanunu ve 3466 az Ehlivukuf Jandarma Kanunu’na Göre Alanlar, aylıklarını 2914 sayılı Yükseköğretim Personel Kanunu’na Göre Alanlar ve 399 mahdut Yasa Mesabesinde Kararname eki (II) çevrilmiş cetvele karışma pozisyonlarda istihdam edilen kontratlı personel (527 mahdut Yasa Mesabesinde Kararname’nin 31 inci maddesine bakarak ücretleri belirlenen sözleşmeli personel dahil) başlıkları altında “Kol” ve “Görev Unvanı”na bakarak ilişik ödeme oranları belirlenmiştir,

375 dar Yasa Mesabesinde Kararname’nin Ilişik 9. maddesinde; 657 sınırlanmış Yasa’un 1. maddesinin birinci fıkrası kapsamında gelmek kaydıyla, ayrımsız veya analog grup ve görevlerde bulunan Şevket memurları arasındaki ücret dengesini ulaşmak üzere, fena cetvelde belirtilen ekip ve görev unvanlarına denk mevrut oranda melfuf ifa öngörüldüğü ve ek ödemeye ilişik düzenlemenin amacı ve hesaplanma biçimi dikkate alındığında, arızi personel statüsünde istihdam edilenlerin Ek 9. bap kapsamında değerlendirilmesine olanak bulunmamaktadır.

Bu durumda; Bölge İdare Mahkemesince kararın düzeltilmesi isteminin kabulü ile İdare Mahkemesi kararının, tıpkısı veya analog ekip ve görevlerde kâin Devlet memurları arasındaki ecir dengesini hatırlamak üzere getirilen ek ödemeden, farklı statüde mevcut geçici personelin yararlandırılmamasında; mevzuat, türe, denklik ve gerçek prensiplerine aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle bozulmasına değişmeyen verilmesi gerekirken, istemin reddine dair kararında hukuka uygunluk bulunmamaktadır.

Açıklanan nedenlerle, Danıştay Başsavcılığının yasa yararına temyiz isteminin kabulü ile Malatya Bölge İdare Mahkemesince verilen 29.01.2016 güneş ve E:2016/170; K:2016/132 sayılı kararının, 2577 mahdut İdari Yargı Usulü Kanunu’nun 51, maddesi gereğince, hükmün sonuçlarına etkili olmamak amacıyla kanun yararına bozulmasına; kararın ayrımsız suretinin Türkiye İstatistik Kurumu Başkanlığı ile Danıştay Başsavcılığına gönderilmesine ve bu kararın Resmi Gazete’dahi yayımlanmasına, 08.12.2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.

Share: